شفافیت
اولین چیزی که باید از خودتون بپرسید این هست که من برای چی باید این مقاله رو بنویسم؟ زمانی که چرایی این موضوع برای شما معلوم نیست، نگارشِ مقاله کاری عبث و بیهوده ست و با احتمال بسیار زیاد مقاله ی شما Reject میشه!
علت هم روشن نبودن موضوع و مطالعه برای خود شماست. هر زمان مفهوم برای خود شما قابل درک و شفاف بود، این شفافیت به راحتی به خواننده منتقل میشه. یک داور قبل از اینکه داور باشه، خواننده ست. در صورتی که مفاهیم مطرح در مقاله جذاب و شیوا بیان شده باشن، داور رو ترغیب به مطالعه ی ادامه ی مقاله میکنه.
بعضی اوقات هم محقق اینقدر تمرکزش بر روی پروژه هست که از اهمیت نگارش غافل میشه.
فرض کنید برای مدت طولانی ای روی یک پروژه کار می کنید! بدون شک بخش های مختلف اون پروژه برای خود شما جا افتادن و می دونید که با چی طرف هستید. اما مخاطبی که اولین بار نتایج شما رو می خونه چطور؟ مسلما مخاطب هیچ درکی نسبت به کار شما نداره و تنها با مطالعه ی نوشته های شما می تونه موضوع رو درک کنه. پس اینجا نگارش روان و بیان شفاف موضوعات مورد بحث بسیار مهم هست.
یادمون نره که پیچیده و سنگین صحبت کردن ما رو حرفه ای نشون نمیده. چیزی که اهمیت داره و دستاورد ما رو خاص جلوه میده، نوع نگاه ما به موضوع مورد مطالعه هست. پس در این شرایط بیان شفاف و سلیس اون نگاه میتونه نظر مخاطب و داور رو به سمت ما جلب کنه.
ما رو در اینستاگرام فالو داری؟